Posts

Showing posts from June, 2021

भारतीय संस्थानांच्या इतिहासाचा धांडोळा

Image
  पेशवाई ची सुरुवात हा जर मध्य मानला तर पेशवाईच्या अगोदर आणि पेशवाईच्या नंतरच्या इतिहासात भारतामध्ये लहान-मोठी जवळपास 565 संस्थाने होती. इतक्या मोठ्या प्रमाणात असलेली ही संस्थाने मग दुर्लक्षिली का गेली? याचे कारण या संस्थानिकांचे संस्थानिक हे जन्मानेच संस्थानिक होते आपल्या कर्माने नव्हे. या 565 संस्थानांपैकी महत्वाच्या ३९ संस्थानांचा आढावा घेतला आहे सुनीत पोतनीस यांनी आपल्या 'बखर संस्थानांची' या राजहंस प्रकाशन प्रकाशीत पुस्तकामध्ये.      ब्रिटिशांच्या काळात दोन प्रकारचे शासकीय प्रदेश होते. एक प्रदेश जो ब्रिटिशांनी स्वतः जिंकलेला आहे किंवा ब्रिटिशांच्या राज्यामध्ये विलीन झालेला आहे. दुसरा प्रदेश जो असेल भारतीयांचा पण अंकित असेल मात्र ब्रिटिशांना, त्याला आपण 'रियासत' किंवा 'संस्थान' असे म्हणतो. या संस्थानांचा इतिहास हा रंजकतेने भरलेला आहे. काही संस्थानांनी केलेल्या सामाजिक, आर्थिक, राजकीय, औद्योगिक प्रगतीचा आहे तर काही संस्थानिक जे विलासी वृत्तीचे होते. विलासी वृत्ती इतकी की इतके की 801 कुत्रे पाळणारे आणि पाळीव कुत्रीच्या लग्नावर लाखो रुपये खर्च करणारे तसेच पेपरवे...

Food choices

Image
कोणतं अन्न हे आपल्यासाठी योग्य आहे हा प्रश्न कायमच चर्चेच्या केंद्रस्थानी असतो. नेहमीच ज्वलंत मुद्दा असतो हा. या संदर्भात गेल्या दोन तीन दिवसात काही टेड टाॅक्स ऐकले, काही लेख वाचले तर काही डाॅक्युमेंटरीज पाहील्या. त्यातली आवडलेली आणि पटलेली डाॅक्युमेंटरी म्हणजे Food Choices ही होय. अमेरिकी आहारतज्ज्ञ डाॅ.पामेला पाॅपर या म्हणतात की माणसांसाठीच्या वनस्पती अन्नाचे साधारण चार गट केले जातात. किंवा आपले अन्न या चार गटांकडून यायला हवे. फळं, भाज्या, डाळी/धान्य आणि शेंगा. हे वनस्पती अन्न असल्याने त्याच्यावर फार प्रक्रिया झालेल्या नसतात. काॅर्नेल विद्यापीठातील बायोकेमिस्ट थाॅमस कॅम्पबेल ज्यांची पोषणद्रव्य (न्यूट्रिशन) या विषयात पीएचडी झालेली आहे व या विषयावर त्यांचे बरेच प्रबंधही प्रकाशित आहे. 'द चायना स्टडी' हे त्यांचं अतिशय गाजलेलं पुस्तक. त्यांच्या पोषणद्रव्य अभ्यासावर आधारित आत्तापर्यंत १८ हून अधिक डाॅक्युमेंटरी फिल्म येऊन गेल्या आहेत. डाॅ. कॅम्पबेल म्हणतात की काॅर्पोरेट सेक्टरर्सना त्यांच्या पॅकेज्ड अन्नपदार्थांची भरमसाठ विक्री करायची आहे. त्यासाठी आपली पारंपारिक अन्नसाखळी तोडल्याशि...

मिळून नऊजणी...

Image
 जगातील प्रत्येक भाषेत महाकाव्यांची परंपरा आहे. भारतातही ही परंपरा पाहायला मिळते. रामायण (वाल्मीकी), महाभारत (व्यास), कुमारसंभवम्, रघुवंश (कालिदास), भट्टी काव्य (भट्टी) आदी झाले संस्कृतमधले. हिंदी भाषेत रामचरितमानस (तुलसीदास), उर्वशी (दिनकर), साकेत (मैथिलीशरण गुप्त); तमिळमध्ये सिलप्पादिकारम्, मणीमेकल्लै; मराठीतही महाकाव्याची मोठी परंपरा आहे : नरेंद्रकृत रुक्मिणीस्वयंवर, भास्कर बोरीकरांचे शिशुपालवध, वि. दा. सावरकरांचे कमला, गोमान्तक आदी. मात्र, ग्रीकमध्ये होमरने जे केले, तेच केनियामधल्या गीकुयु लोकांसाठी एन्गुगी वा थिओंगो या लेखकाने केले आहे असे म्हटले तर वावगे ठरणार नाही. जपानी लेखक हारुकी मुराकामी आणि केनियन लेखक एन्गुगी वा थिओंगो यांचे साहित्य आज जगभरातील बहुतेक सर्व प्रमुख भाषांमध्ये अनुवादित झाले आहे. थिओंगो हे केवळ केनियन किंवा आफ्रिकी साहित्य जगतातील एक महत्त्वाचे प्रस्थ नसून आंतरराष्ट्रीय स्तरावरील साहित्य विश्वातले एक महत्त्वाचे नाव आहे. मुराकामी आणि थिओंगो या दोघांची नावे गेल्या अनेक वर्षांपासून साहित्यातील नोबेल पारितोषिकासाठी चर्चिली जाताहेत. यंदा आंतरराष्ट्रीय बुकर पुरस...

औषधसाक्षरता वाढवणारे पुस्तक - औषधभान

Image
 कोरोना आल्यापासून ज्या गोष्टींकडे पाहण्याचा आपला दृष्टिकोन आमूलाग्र बदलला त्या दोन गोष्टी म्हणजे एक आपलं आरोग्य, आणि दुसरं म्हणजे औषधे. Msc करत असताना ch453 या नॅचरल प्रोडक्ट अँड ड्रग केमिस्ट्री या विषयात आम्हाला औषधांच्या माॅलेक्युल विषयी बरेच शिकायला मिळाले. औषधांची हाताळणी करताना किंवा ती घेत असताना जर हलगर्जीपणा झाला तर त्याचे काय परिणाम होतात याबद्दल मात्र मी त्यावेळी तरी अनभिज्ञ होतो. अशाच एका दिवशी लोकसत्तेत 'अँटिबायोटिक्स: समजून घेऊया!' हा प्रा.मंजिरी घरत मॅडमचा लेख वाचण्यात आला होता. त्या एका लेखाने औषधांकडे पाहण्याचा माझा दृष्टिकोनच बदलला. लोकसत्तेत घरत मॅडमचे लेख आवर्जुन वाचू लागलो. 'औषधभान' हे त्यांचं सदर मी नियमित वाचत असे. त्या लेखांचेच हे पुस्तक.  पुढे मी औषधांबद्दल सीरिअसली विचार करायला लागलो कारण औषधे ही सुद्धा एक प्रकारची रसायनेच आहेत. डाॅक्टरांनी दिलेली औषधे, त्याचे डोसेज, औषधांच्या ठरलेल्या वेळा या गोष्टी नियमित पाळू लागलो. प्रिस्क्रिप्शन वर डाॅक्टरांनी औषधांची नावे सुटसुटीत लिहिलेली असावी, कारण काही ब्रँड्सची नावे इतकी सारखी असतात पण औषधी गुणधर्म म...

चॅलेंजरचं चॅलेंज आणि O ring

Image
Quantum electrodynamics अर्थात QED च्या शोधाबद्दल रिचर्ड फाईनमन ओळखले जातात. त्याबद्दल त्यांना भौतिकशास्त्रातलं नोबेल हे इतर दोघांसोबत विभागून दिलं गेलं होतं. फाईनमन यांनी आयुष्यात सर्वात शेवट ज्या चॅलेंजला फेस केलं ते म्हणजे 'चॅलेंजर' हे होय.  चॅलेंजर या नावाच्या नासाच्या अंतराळयानास झालेल्या दुर्घटनेमुळे त्याची चौकशी समिती नेमण्यात आली होती. त्या समितीमध्ये फाईनमन यांची नियुक्ती झाली होती. फाईनमन या समितीवर जाण्यास अजिबात उत्सुक नव्हते. असं नाही की या दुर्घटनेबद्दल त्यांना हळहळ नव्हती. पण न जाण्याचे कारण हे त्यांना झालेला पोटाचा कॅन्सर आणि बोन मॅरोचं सततचं दुखणं हे होतं. पण त्यांची तिसरी पत्नी ग्वेनेथच्या आग्रहाखातर फाईनमन या समितीत सामील झाले. फाईनमन यांना नेहमीच सरकारी कामाचा, त्यांच्या कार्यपद्धतीचा तिटकारा होता.  'चॅलेंजर' हे यान २८ जानेवारी १९८६ रोजी फ्लोरीडाच्या केप कॅनाव्हरल या स्पेस स्टेशनवरून आकाशात झेपावले. आकाशात झेपावल्याच्या अवघ्या ७३ व्या सेकंदाला या अवकाशयानाच्या अक्षरशः चिंधडया चिंधडया उडाल्या व यानात असलेले सातही अंतराळवीर त्या स्फोटात मरण पावले. फाईन...

बॅरिस्टरचं कार्टं

Image
काही आत्मचरित्र ही आत्मचरित्र नसतात, कारण ती आपल्यासमोर त्या त्या काळाच्या समाजचित्राचा आरसा धरत असतात. आत्मचरित्रात/आत्मकथनात  समकालीन समाजात घडणाऱ्या घडामोडींचा दाखला जर सापडत नसेल तर ते बऱ्याचदा फक्त आत्मसमर्थनात अडकण्याचा मोठा धोका असतो. या आत्मसमर्थनाला काही आत्मचरित्र मात्र अपवाद असतात. कारण ते वाचताना वाचक म्हणून आपल्याला प्रामाणिक वाटायला लागतात. अशी आत्मचरित्रे समाजातील माणसांच्या चांगुलपणाचं जसे मनमोकळेपणाने कौतुक करतात तसेच त्यावेळच्या समाजातील ढोंग, गैरसमज, अंद्धश्रद्धा यांच्यावर शाब्दिक चाबकाचे फटके मारायलाही मागेपुढे पहात नाही. मला आत्मचरित्रात नेहमी त्या व्यक्तीच्या समकालीन आर्थिक, सामाजिक, राजकीय, सांस्कृतिक गोष्टींचे संदर्भ हवे असतात. त्यांची दखल जर त्यात घेतलेली नसेल तर सदर व्यक्ती नक्की कुठून कुठे पोहोचलेला आहे याची मला लिंक लागत नाही. डाॅ.हिम्मतराव बावस्करांच्या 'बॅरिस्टरचं कार्टं' या पुस्तकात हा समाज आरसा मला पानापानातून दिसला. या पुस्तकात केवळ हिम्मतरावच भेटत नाही आपल्याला तर सत्तर ऐंशीच्या दशकातला ग्रामीण महाराष्ट्र भेटतो.   डाॅ. हिम्मरताव बावस्कर हे न...